Söyleyemem...

Bana öyle bakma... Yüzündeki beklentiyi görebiliyorum ama yanıt veremem, yorum yapamam.

Fikrimi sorma, onayımı bekleme. Yanıtlamayışımı küçümsemeye yorma. Umursamadığımı, tenezzül etmediğimi, heyecanını anlamadığımı düşünme.

Söyleyeceklerimi duymak istemediğini ve hangi sözcükleri kullanmamı beklediğini biliyorum: "mükemmel, harika, muhteşem, olağanüstü, şık, doğru, kesinlikle, ..." Ama söyleyemem, onaylayamam, beklentini karşılayamam. Yanıltamam...

Benim sessizliğim dürüstlüğümdendir...