Sen bir ruhsun,bu dünyaya gelme ve kendi hikayesini yazma şansı bahşedilen...Ve ben,sana verilmiş bir emanetim,bir ömür sana ait olacak olan...
Sen,bensiz görünmez ve hissedilmez,ama buna rağmen sonsuz;ben sensiz vasıfsızım...
Birlikteliğimiz mükemmelliğin simgesi,ancak alışıldığı için değeri bilinmeyen en büyük mucize. Ayrılığımız ise hüzün ve keder yüklü bir muamma.
İlişkimiz mi?Biraz platonik denebilir belki.Çünkü sen kendi destanını yazma şansına sahip sonsuz bir ışıkken;ben şimdilik senin görünen yüzün,çekip gittiğinde ise koca bir hiçim.
Ancak sen bu birlikteliği acı verici ve platonik hale getirirken tek bir nokta var göz ardı ettiğin...Evet belki sana bağımlıyım ama sen o destanı bensiz yazamazsın!
Çünkü ben;sana verilen en nadide enstrüman,en değerli armağan,ve en büyük şansım...
Ben senin görünmez kahramanın,bedeninim...
cok beğendim..
YanıtlaSilbende çok beğendim
YanıtlaSil