Hiç hayallerinden vazgeçtin mi sayın okuyucu? Kendinden bir parçayı terkettin mi?
Belki etmişsindir,daha somut ve sonu olanlar uğruna...Uçlardan vazgeçmişsindir,orta çizgiyi tutturmak daha kolay diye...
"Neyime yetmez ki?"diye düşünmüşsündür belki,zaten ulaşabileceklerin varken.Ve böylece ortalamaya yaklaşıp daha çok kabul görmeye başlamışsındır,aslında kendini unuturken...
Ya da...
Hiçbir hayalinden vazgeçmemişsindir,onların parlak renklerine ve ışıltılarına kaptırırken kendini...
Önünde gidebileceğin makul yollar varken,sen bıkıp usanmadan,inatla bambaşka bir yol açmaya çalışmışsındır kendine,etraftakilerin şaşkın bakışları altında...
Bir sonu 'olmama' olasılığının 'olmasına' göre çok daha yüksek olduğunu kendine itiraf etmekte bile zorlanırken,bunu insanların bakışlarında görmüşsündür belki...Ve inadın daha da artmıştır bu bakışları farkettikten sonra, "imkansızı" istemek daha çekicidir ne de olsa...
Seni bilemem sevgili okuyucum,ama ben 21'inde,hala hayalperest ve şu cümleyi söyleyecek cesareti olanlardanım: "Ben istediğimi alırım!"
süpersin..tarzını seviyorum senin..
YanıtlaSilTeşekkür ederim,paylaşımda bulunabilmek ve anlaşılabilmek çok güzel :)
Sil