Doymanın,öğrenmenin ve anlamanın hiyerarşisi...

İnsan,zihnini açabilmelidir engin bilgilere,yeni bir şeyler öğrenmenin tadına varabilmelidir;daha da önemlisi,bunu sürekli hale getirebilmelidir. Peki neden bu yaşam tarzına ve dünya görüşüne herkes sahip olamamaktadır?

         Gözlemlediğim kadarıyla,insanın yeni birşeyler öğrenmeye hazır olması, doymasıyla ilgilidir. Ancak her açıdan kendini tatmin etmiş olan insanlar düşüncelerine odaklanabilir.

Her an aklında başka maddi hedeflere ulaşmak olanların,ve bu hedefler uğruna aç bırakılanların kendilerine yönelme şansları azdır.

Bu nedenle en şanslı olanlar,kuşkusuz,kendi yağında kavrulup,kendilerine Tanrı tarafından mükemmel dengeyi anlayabilme yetisi verilenlerdir…

Çünkü sadece onlar evrenin sonsuz kütüphanesinden bir kitap seçebileceklerdir; ve doyduğunda dünya sofrasından kalkmayı bilmeyen insanlar ise çağın vebası olan obeziteye yakalanıp,Tanrı’nın kefelerinde sıfıra eşit olacak keselerini daha da ağırlaştırmanın yollarını arayacaklardır…