14 Mayıs 2012 Pazartesi

Tüketiyorum öyleyse varım!


İyi midir insan özünde,merhametli midir? Yoksa birbirini tüketmeye doymayan canavarlar olmak DNA’larımıza mı kodlanmıştır?

         Herkes doğduğunda masumdur bence, merhametlidir…Ta ki merhametsizlerin hırslarıyla ve korkularıyla kirlenene kadar…

         İnsan ihtiyacından fazlasına sahip olmadığı sürece iyi kalmayı başarabilir,ancak elde edilenler daha fazlasına sahip olmak için her zaman tetikleyicidir…

         Para ve güç ateşten birer gömlektir,ancak giyeni değil,etrafındakileri yakar. İnsan korkar o gömleği kaybetmekten,çünkü kaybederse tükettiği sönük insanlardan bir farkı kalmayacaktır…

Bu korkuyla her gün daha fazla güzellikleri feda eder insan,önce masumiyetini,sonra merhametini ve en nihayetinde insanlığını… Kendi varoluşunu,başkalarının yok oluşunda görmeye başlar,ve çekinmez insanları harcamaktan,çünkü onları harcadıkça banka hesabındaki sıfırlar da birer birer artacaktır.

Bir süre sonra alışır insan yarattığı felaketlere, duymaz başkalarının çığlıklarını.Ona göre şanssız olan zaten kaybetmeye mahkumdur.Susturur insan vicdanının sesini…İnsanların ses çıkarmayarak kabullendikleri çirkin yüzünü tavan arasında şık,kadife bir örtünün altında saklar…Ta ki yalnızlığın soğuk boşluğu onu yutana kadar…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder