İyi midir insan özünde,merhametli midir? Yoksa
birbirini tüketmeye doymayan canavarlar olmak DNA’larımıza mı kodlanmıştır?
Herkes
doğduğunda masumdur bence, merhametlidir…Ta ki merhametsizlerin hırslarıyla ve
korkularıyla kirlenene kadar…
İnsan
ihtiyacından fazlasına sahip olmadığı sürece iyi kalmayı başarabilir,ancak elde
edilenler daha fazlasına sahip olmak için her zaman tetikleyicidir…
Para ve
güç ateşten birer gömlektir,ancak giyeni değil,etrafındakileri yakar. İnsan
korkar o gömleği kaybetmekten,çünkü kaybederse tükettiği sönük insanlardan bir
farkı kalmayacaktır…
Bu korkuyla her gün daha fazla
güzellikleri feda eder insan,önce masumiyetini,sonra merhametini ve en
nihayetinde insanlığını… Kendi varoluşunu,başkalarının yok oluşunda görmeye
başlar,ve çekinmez insanları harcamaktan,çünkü onları harcadıkça banka
hesabındaki sıfırlar da birer birer artacaktır.
Bir süre sonra alışır insan yarattığı
felaketlere, duymaz başkalarının çığlıklarını.Ona göre şanssız olan zaten
kaybetmeye mahkumdur.Susturur insan vicdanının sesini…İnsanların ses
çıkarmayarak kabullendikleri çirkin yüzünü tavan arasında şık,kadife bir
örtünün altında saklar…Ta ki yalnızlığın soğuk boşluğu onu yutana kadar…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder