"Var" olmak...

İnsanları “var” eden nedir bu hayatta? Doğdukları andan itibaren aslında “kayıp” olmaları,insanlara verilecek ikinci şansı da en başından yok eder mi? Ve doğduklarından itibaren “var” olan insanlar,bu özelliklerini iyi değerlendirebilme potansiyeline sahipler midir?

         Bence bu dünyada insanları var eden tek şey ; sınırlı sayıda insana tanınan ve iyi değerlendirilmezse aptallıklar zincirini başlatan altın halka,şanstır.

         Bazıları doğdukları anda yoksundurlar bu nimetten,onlar da şanssız doğmuş ve ikinci bir şans tanınmadığı için kaybolmuşların çocuklarıdır. Eğitimsiz ve parasız kalmışlardır,çünkü hiç kimse onlara bir ışık göstermemiş,onları da aynı aileleri gibi bitmeyen tünele mahkum etmişlerdir,bu arada kimseler o ışığı göremesin diye tünelin ucuna sessizce yeni tuğlalar eklemeyi de ihmal etmemişlerdir…

         Bazıları doğdukları anda “şanslı”dır.Onlar herşeyin en iyisine layıktır,çünkü ailelerinin göz bebekleridir. Onlar birer “birey”dir,ve öyle yetiştirilmelilerdir. Ancak burada son derece büyük önem taşıyan bir nokta olduğuna inanıyorum: Doğuştan gelen şans bazen tehlikelidir aile için de, çocuk için de…Eğer aile,sadece “şans” veriyorsa çocuğuna, çok yakın bir gelecekte başına gelecekleri de kabul ediyor demektir. Asıl marifet “şans”ı eğitimle taçlandırmaktır.

Kısacası…Eğer doğduğunda zaten çok fazla kardeşin varsa,ve ailenin düşünce yapısı eğitim öğesini içermiyorsa,kimse senin düşüncelerinle ilgilenmiyorsa,sen ŞANSSIZSIN…

Ama eğer doğduğunda seni heyecanla bekleyen kocaman bir ailen varsa,düşünce yapıları seni sarıp sarmalamaya,iyi yetiştirmeye yetiyorsa,ve sen bunu kullanmıyorsan,kusura bakma ama APTALSIN!